- Zespół fundacji (Kobiety Machiny)

Pomysłodawczyni projektu "Plaże dla wszystkich" i prezeska Fundacji Machina Zmian

Kim jest Sylwia?
Jestem Panią wielu talentów, która z niejednego martwego punktu wyruszyła po nowe. Feministką, weganką, edukatorką, artystką. Tworzę sztukę, wspieram w rozwoju i staram się nie szkodzić. Kolażuje, rysuje i wędruje. Łącznikiem moich działań jest czułość.

10 lat temu wyruszyłam w samotną podróż wzdłuż Bałtyku. Safar dar uatan – w sufizmie oznacza drogę powrotną do domu i taka była podróż po piasku — to była droga serca. O wędrowaniu i podróży jako metaforze zmiany napisano wiele i ja tej zmiany doświadczyłam. Z tej podróży narodził się projekt „440 km po zmianę" i ruch na rzecz powstania w Polsce pierwszej w pełni dostępnej plaży "Plaże dla wszystkich". Bałtyk jest miejscem mojej osobistej mocy. I bardzo się cieszę, że stał się takim miejscem dla kilku innych osób, które zaangażowały się w projekt na przestrzeni lat.  

Zawodowo towarzyszę kobietom z wysoką wrażliwością sensoryczną w odkrywaniu i zaakceptowaniu czułych punktów swojej wrażliwości. Pomagam odnaleźć poczucie przynależności, odpocząć i ruszyć po nowe z odwagą. Jestem trenerką, tutorką i certyfikowaną facylitatorką dialogu w konflikcie metodą Nansen. Z charakteru jestem kotem. Prywatnie jestem partnerką, mamą, macoszką i przyjaciółką kota oraz kilku istot ludzkich. Mieszkam w Gdańsku, ale nieustająco tęsknie za Krakowem, w którym spędziłam 17 lat swojego życia.

Czym zajmuje się w zespole Fundacji?
Kiedyś zajmowałam się wszystkim. Obecnie najwięcej czasu zajmują mi planowanie wizji nowych działań, pisanie wniosków, pozyskiwanie funduszy na nasze działania, prowadzenie szkoleń i wspieranie pracy innych członkiń zespołu. Odpowiadam także za II edycję Programu Certyfikacji Dostępnych Plaż "Plaże dla wszystkich" i za projekt artystyczny "Szlak Archiwalnej Fotografii". 

Jaka jest jej motywacja by działać na rzecz dostępnych plaż?
Moją misją jest: odpieprzyć się od siebie i żyć w autentycznej zgodzie ze sobą z korzyścią dla siebie, innych istot i świata. Równość to wartość, która jest dla mnie ważna. Chciałabym, żeby każda osoba miała (tak jak ja mam) nieskrępowany dostęp do miejsca mocy, jakim jest Bałtyk i jego plaże. Mogła z tego miejsca czerpać energię dla siebie i swoich bliskich, żeby żyć w pełni. Przez 10 lat trwania projektu poznałam wiele pięknych osób, z kilkoma się zaprzyjaźniłam, które nie mogą odpoczywać nad morzem, bo ta przestrzeń jest dla nich niedostępna. Moja motywacja do działania na rzecz dostępnych plaż jest bardzo osobista — chce się spotkać nad morzem z osobami, które lubię. Jeśli mogę mieć wpływ na to, jak będą wyglądały plaże i czy będą dostępne — a przecież są dobrem wspólnym i przestrzenią demokratyczną, do której każda osoba powinna mieć równy dostęp — to staram się zrobić co nieco w tej sprawie i pomimo kryzysów i zwątpień iść krok po krok do celu jakim jest dla mnie chociaż jedna w pełni dostępna plaża w każdej z nadmorskich gmin.